Dzieje monasteru św. Elizeusza w Ławryszewie

Opis książki

Monografia Prof. Antoniego Mironowicza dokonuje próbę prezentacji dotychczasowych ustaleń w historiografii i ich weryfikację. Takie działania mogły być podjęte po odkryciu wielu nowych źródeł przechowywanych głównie w archiwach i bibliotekach: Wilna, Petersburga, Mińska, Krakowa i Lwowa. (…) Oceniając całość monografii, należy podkreślić jej oryginalność, nowatorstwo i wysoki poziom naukowy. Autor wykorzystuje i wprowadza do obiegu naukowego wiele nieznanych źródeł z archiwów – dziś trudno dostępnych. To niezwykle cenne opracowanie stanowi ważny wkład w poznanie dziejów monastycyzmu na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Należy podkreślić wspaniałą narrację w prezentowaniu przez prof. Antoniego Mironowicza skomplikowanych wydarzeń historycznych. Zastosowana forma przekazu powoduje, że monografia o monasterze w Ławryszewie staje się dostępna dla szerokiego kręgu czytelników.

ks. bp dr hab. Bazyli Doroszkiewicz

Główną wartością recenzowanej pracy jest bez wątpienia próba syntetycznego ukazania działalności wybitnych przedstawicieli i dziejów monasteru ławryszewskiego, ze szczególnym podkreśleniem jego prawosławnych źródeł. (…) Temat został opracowany całościowo w sposób syntetyczny, uwzględniając prawosławne początki monasteru i zmieniającą się lokalizację, kanonizację św. Elizeusza na soborze w Wilnie w 1514 roku, okres unijny, jego upadek i odrodzenie. Do tej pory w istniejącej historiografii temat ten był traktowany fragmentarycznie lub pobieżnie z niedostatecznym wykorzystaniem archiwów, z wieloma nieścisłościami i błędną interpretacją tekstów źródłowych. Autor z powodzeniem zrealizował postawiony sobie cel wypełnienia luki w badaniach nad tą tematyką i uczynił to w sposób kompetentny, na drodze rzetelnego wysiłku badawczego.

ks. bp dr hab. Andrzej Borkowski, prof. ChAT