[...] Lektura tej, podobnie jak poprzednich prac Kaźmierczaka upewnia co do tego, że w sposobie pojmowania i przedstawiania fenomenu religijności, kulminującego w arcyintymnym doświadczeniu mistycznym, pozostaje on konsekwentnie, chronicznie i nieustępliwie – czy to na wzór Kierkegaarda, czy to Nietzschego, którzy w tej materii przetarli filozoficzne szlaki – by tak rzec antyestablishmentowy. [...] Ten tak nieoczywisty dla tekstu filozoficznego motyw tańca, zespolony przez Kaźmierczaka z doświadczeniem mistycznym, stanowi niezwykle frapującą i inspirującą część książki. [...] Recenzowana praca imponuje objętością; budzi uznanie programowym stronieniem od popadania w nierzadką w tekstach filozoficznych, a szerzej: humanistyczno-społecznych, wtórność, przyczynkarstwo i przepisywactwo. [...] Książka napisana jest z polotem, klarownie i komunikatywnie.
Z recenzji dr. hab. Piotra Domerackiego, prof. UMK
Podczas lektury tej monografii łatwo zauważyć skoncentrowany, wręcz ascetyczny styl, który jest nadzwyczaj adekwatny do proponowanych twierdzeń. Ten styl świadczy o tym, że autor rzeczywiście przeżywa to, o czym pisze. To różni pozytywnie tę książkę od zalewu współczesnej, tak zwanej literatury naukowej, która zwykle jest jedynie wynikiem pogoni za punktami. [...] Według Kaźmierczaka „Bóg nie umarł”, tylko przeniósł się ze sfery publicznej do sfery wewnętrznej (intymnej)... Autor przyznaje, że istnieją przekazy, które nie płyną z zafałszowania swego wnętrza przez sferę publiczną, ale spowodowane są przez natchnienie, które porównuje z natchnieniem prorockim. To sprawia, że praca Kaźmierczaka kojarzy się z wielkimi tekstami z historii zachodniej kultury.
Z recenzji dr. hab. Andrzeja Korczaka
Ta pozycja nie zawiera żadnych recenzji.
Zapraszamy do dodania pierwszej.