Pomimo zróżnicowania tematycznego mamy do czynienia z całością zwarta: otwiera ja krótki rys biograficzny Geulincxa oraz przegląd jego poglądów, dzięki któremu czytelnik zostaje ogólnie przygotowany do dalszej lektury. (…)Dodajmy, że oprócz części, których łatwo można byłoby spodziewać się w takim opracowaniu (dotyczących etyki, jeżyka czy związków filozofii i medycyny), czytelnik napotka też kwestie zaskakujące, przez co tym bardziej interesujące. Tak jest wtedy, gdy Autorka omawia m.in. stanowisko Geulincxa w sprawie kształcenia kobiet czy opisuje sytuacje uczonych (także finansową) na uniwersytecie. (…) Jasny wywód Autorki, który przy całej fachowości, zawiłościach merytorycznych oraz dystansie dzielącym nas od omawianej tematyki, nigdy nie jest hermetyczny, a wręcz przeciwnie – czyta się go znakomicie.
Z recenzji prof. dr. hab. Adama Grzelińskiego (UMK)
Książka Joanny Usakiewicz napisana jest w sposób wciągający czytelnika, niejako zapraszający go do wspólnego z Geulincxem przemyśliwania stawianych kwestii i problemów. Zarazem ukazuje też samą postać Geulincxa, postać typowego filozofa akademickiego tamtych czasów, ale uwikłanego w okoliczności życiowe jakże często mu niesprzyjające, a przez to właśnie wiele mówiące o nim samym i czasach, w których przyszło mu żyć. Przede wszystkim jednak stanowi istotny wkład w polskie badania nad filozofią XVII wieku, w szczególności nad dziedzictwem kartezjanizmu. Z pewnością zostanie przyjęta z uwagą i ku pożytkowi historyków filozofii, ale powinni do niej zajrzeć także studenci filozofii.
Z recenzji prof. dr. hab. Jerzego Kopani (AT)
Ta pozycja nie zawiera żadnych recenzji.
Zapraszamy do dodania pierwszej.