Znajduje się ona (telewizja – przyp. Redakcji) w momencie zmieniania się w tzw. „niejednorodne medium telewizyjne”. Tym samym niejako potrzebą chwili stało się zarówno uważne przyjrzenie się historii tego rewolucyjnego (onegdaj) medium, jak i staranna, antropologiczno-kulturoznawcza wiwisekcja tych wszystkich zjawisk, tendencji i faktów, które stanowią o statusie telewizji dzisiaj. Autorka recenzowanej monografii podjęła się tego zadania, czyniąc to dodatkowo w sposób przemyślany, chłodny, łączący w wywodzie rozważania teoretyczne i historyczno-procesualne z analizą konkretu.
Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Józefa Burszty
Antropologię telewizji można czytać dwojako: jako teoretyczną refleksję nad rolą medium w życiu codziennym Polaków, ale też jako historię praktyk nadawczo-odbiorczych Telewizji Polskiej, ukazującą interferencje wyobrażonego życia ekranowego i realnego życia widzów. Powtórzmy raz jeszcze za Autorką – „klasycznej, zwykłej telewizji stanowiącej element kultury życia codziennego, oglądanej głównie w sposób tradycyjny przy użyciu odbiornika telewizyjnego przez miliony Polaków”.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Gwoździa
Ta pozycja nie zawiera żadnych recenzji.
Zapraszamy do dodania pierwszej.