Celem pracy jest przedstawienie figuratywnego opisu faunicznego człowieka, jego psychiki i wyglądu oraz zachowania w perspektywie kontrastywnej. Analiza zebranego materiału pozwala na ustalenie, jakie są jakościowo-ilościowe preferencje w wyborze konceptów frazeologicznych nominacji w poszczególnych językach, a należy podkreślić, że „frazeologia nierównomiernie pokrywa podstawowe referencjalne, konceptualne sfery języka”. Porównanie zebranych jednostek umożliwia pokazanie podobieństw i różnic między wykorzystaniem potencjału animalizmów w języku polskim, angielskim i włoskim. Stałe połączenia wyrazowe i metafory konwencjonalne, tworzące analizowaną grupę, zostały podzielone tematycznie i przedstawione w ujęciu porównawczym. (Ze Wstępu)
Ta pozycja nie zawiera żadnych recenzji.
Zapraszamy do dodania pierwszej.