W prezentowanej pracy autor nie zmierza do całościowych interpretacji twórczości trzech wskazanych w tytule pisarzy, ale do pokazania melodramatyzmu jako zbioru efektów ujawniających się w dziele literackim, różnych w każdym z zaproponowanych do badań tekstów, będących ich kombinacją, a nie jednorodną realizacją. Zestawienie powieści Mniszkówny z tekstami pozostałych uznanych pisarzy jest zabiegiem celowym, służącym podkreślaniu szerszego tła występowania omawianego zjawiska. (...)
Nieprzypadkowo dokonano wyboru tych pisarzy, autorowi zależało bowiem na zaprezentowaniu przedstawicieli różnych poziomów obiegów literackich, a także ich utworów, co dotyczy zwłaszcza tekstów Żeromskiego i Struga, które zawierają elementy właściwe zarówno dla literatury wysokiej, jak i popularnej. Zamierzeniem badawczym autora niniejszej książki jest wypełnienie istotnej luki w wiedzy na temat obecności typowych dla melodramatyzmu elementów w wybranych utworach prozatorskich do roku 1939, a także zwrócenie uwagi na czynniki ujawniające się w analizowanych tekstach, których znajomość, wykrycie i zinterpretowanie nie tylko wzbogaca dotychczasowe odczytanie dzieł Stefana Żeromskiego, Andrzeja Struga czy Heleny Mniszkówny, ale również w sposób pełniejszy ujawnia dynamikę rodzimego modernizmu oraz jego opozycyjny światopogląd wyznaczony m.in. przez dialektykę literatury wysokiej i popularnej. Ze Wstępu.
Ta pozycja nie zawiera żadnych recenzji.
Zapraszamy do dodania pierwszej.